با لای تست این پیش من یا سرو بستانیست این

چشم من است این پیش تو یا ابر نیسانی است این

تو می روی وز هر کران خلقی به فریاد و فغان

ای کافر نامهربان آخر مسلمانی است این

هر سوکه می افتد گذر هر غم کزان نبود بتر

هر لحظه می آید به سر ما را چه پیشانی است این